Vroeger was het hier een stuk saaier
Goudsbloemlaan
De rechthoekige woonblokken van twee à drie woonlagen uit het begin van de twintigste eeuw die hier tot in de Tweede Wereldoorlog stonden, werden gesloopt om ruimte te maken voor de Atlantikwall.
De oude Segbroeklaan, Goudsbloemlaan, Ranonkelstraat, Stokroosstraat en -plein, Geraniumstraat, Begoniastraat en Anemoonstraat werden gesloopt. Dat gold ook voor het monumentale Grotius Lyceum aan het toenmalige Stokroosplein (nu Stokroosveld).
Herbouw
In het naoorlogse herbouwplan van architect W.M. Dudok kreeg de Segbroeklaan een nieuw tracé als onderdeel van een verbindingsroute tussen het Westland en Wassenaar. Langs de weg kwamen plantsoenstroken met waterpartijen en hoge flatgebouwbouwen; in de ogen van Dudok was dit een verbetering ten opzichte van de vooroorlogse situatie, die in zijn ogen saai was. De Haagse Beek werd in een nieuwe bedding in het plantsoen opgenomen.
Het hoge woningbouwcomplex bij de Goudsbloemlaan geldt als een markante vertegenwoordiger van de Wederopbouwstijl. Het naoorlogse gebouw van het Segbroekcollege, ontworpen door J.J.P. Oud (1890-1963) is herkenbaar aan het uitstulpende, ronde trappenhuis in de knik van de Segbroeklaan. Het is een rijksmonument.